Bize gelen yazılardan

Luiza Uçki

 

CAN PARÇAM

 

Dalya ve Rina birbirine çok yakın iki kardeştirler.Gelgelelim kaderleri çok farklıdır .Rina çok varlıklı biriyle evlenir  ve  hayat standartları günden güne artar .Sosyal çevreleri gelişir.Bir sürü arkadaş grupları ,dost ortamları oluşur.Rina çok mesuttur;arkadaşlarını çok sever.Tüm dünyası onlardır.Vaktini onlarla geçirir .Hepsi onun gibi servet sahibi kişilerdir.

 

Dalya yoksul biriyle evlenir .Evinde eşi ve çocukları ile olan  huzuru,neşesi her daimdir ;ama kızkardeşinin onunla arasına koyduğu mesafe onu çok üzmektedir.Bir gün yakın bir arkadaşına derdini anlatır :Biz beraber büyüdük .Kız kardeşi sahibi olduğum için kendimi hep çok şanslı hissederdim.Şimdi ise Rina ile aramızda sanki uçurumlar var.Neden böyle oldu?diye belirtir.

 

Dostu:Sende de suç var.Sen yarat.Ortak bir okazyon ayarla.Belki  o da bu duruma çok çok üzülüyordur,deyince aklına süper bir fikir gelir.Hemen onu arar:Selam canım kardeşim.Biliyor musun beraber büyüdüğümüz sonra yurtdışına göç eden kuzenimiz Ester birkaç günlüğüne buraya geliyormuş.Ona birseyler yapalım mı?Hemen sana geleyim.Kahve iceriz beraber.Ne dersin?diye sorar.Rina kabul eder.

 

Dalya kardeşinin evine gider.Çok şaşırır.Ev doludur.İçerde arkadaşları vardır .Dalya tekrar konuyu açınca Rina:Kuzenlik bitiyor be ablacığım .Anılarda kalıyor .Güzel günlerdi  evet ama herkes kendi çevresi ile meşgul.Ester gelse ne olur gelmezse ne olur.Çok istersen onu buraya çağıralım .Benim yardımcım size servis yapar.Oturun burda.Benim evim senin sayılır.Yorulmazsın burada bari.Benden de selam söylersin.Sohbet edersiniz .Neyse  benim çıkmam lazım .Hadi kızlar geç kalıyoruz ,diyerek arkadaşları ile gülüşerek evden çıkar .Dalya 'yı oracıkta bırakıverir.Rina bambaşka bir alemdedir.Dalya içinde tarif edilmez bir yangın hisseder:En azından elimden geleni yaptım,diye kendini teselli ederek oradan büyük bir hayalkırıklığı ile ayrılır .

 

Yolları ayrılan iki kardeş yaşamlarına devam ederler .Seneler su gibi akıp geçer böyle herkes kendi kabuğunda yol alırken hayat serüvenlerine

.

Bir gün bir havadis çalkalanır.Rina çok rahatsızlanmıştır ve acilen  hayati önem taşıyan bir ameliyat olması gerekmektedir .Dalya durumu duyar duymaz bir an düşünmeden hastaneye koşar.Yanından ayrılmaz.Operasyon biter .Rina gözünü açınca yanında eşi,kızı ,ablası Dalya ve Dalya'nın çocuklarını görür.Uyanınca kendini sevgi çemberi içinde bulur ve anlar ki bu dünyada AİLEden daha büyük yakın yoktur.Onun acısını paylaşan sadece ve sadece kendi ailesidir.

 

Dalya bundan sonra bir anne misali bir tek an bile onu yalnız bırakmaz.Hastanede refakatçi olarak o kalır ve evine döndüğünde tam bir ay boyunca her sabah erkenden gelir .Akşama kadar onun herbirşeyiyle bizzat ilgilenir.Onun iyi haberleri ile sevinir .O acı duyarken gözyaşı döker.Rina'nın hayatını birlikte geçirdiği arkadaşları ise o ameliyatta iken yanında yokturlar ;çünkü aylarca önce aldıkları dünyaca ünlü bir şarkıcının  konserine davetiyeleri vardır.Rina  orada can savaşındayken ;senelerini geçirdiği canciğer dostları eller havaya durumunda hiçbirsey olmamış gibi konserin tadını çıkarıyorlardır

 

.Duygusuzluğun,menfaat dünyasının tavan yaptığı bir grup olduklarından ona da geçmiş olsuna uğrayıp birkaç saat yapmacık tavırlar yaparak oradan ayrılırlar .Ziyaretleri azalır.Sesleri solukları da kesilir ardından büyük bir hayat dersi bırakarak...

 

Rina,ablasının yoğun ilgisi,desteği,SEVGİsi  ile çabucak toparlanır.Dalya:Artık iyileştin .Çok şükür Allah dualarımı kabul etti.Her ne kadar görüşmeseydik de sen benim CAN PARÇAMsın.Benden uzak ol umrumda bile değil ;ama iyi ol.Bu ,bana yeter. Kardeşlik çok özel bir duygu sağanağı ;anlatılmaz yaşanır .Senin hasta olduğunu duyunca ,seni kaybetme korkusunu yaşayınca seni ne kadar çok sevdiğimi bir kez daha anladım .Şunu unutma tatlı  cadı,küçükken seni böyle çağırırdım,benim her zaman canımdan çok sevdiğim küçük kardeşim olarak kalacaksın  .Bunu hiç birsey değiştiremeyecek.Kendine iyi bak,diye belirtir.

Rina:Ablacığım;annemiz ne derdi biliyorsun :Size sizden yakını yok.Ne kadar doğruymuş .Neredeyse hastalandığıma sevineceğim .Ne çok hata yapmışım.Senelerimiz heba olmuş benim yüzümden.Beni küçükken kollayan ,beni sevgisiyle şımartan canım ablama kavuşmamı sağladığı  ve gözlerimin gerçekleri görmesini sağladığı için Tanrı'ya şükürler olsun.Bundan sonra hep beraberiz .Çocuklarımız da bizim yaşadığımız  KUZENLİK güzelliğini yaşayacaklar .En büyük servet bu değil midir?Seni çok seviyorum ;ABLAM!,diye haykırır onu sıkı sıkıya kucaklarken .

 

Bu haftayı kardeşliğe adamak istedim.Kutsal mabet olan Bet Amikdaş da birbirini çok seven kardeşler sayesinde inşa edilmedi mi?Kardeşlik nasıl bir hissiyat hadisesidir.Onunla sevinir onunla üzülür insan.İsmini bile duyunca gözler ışıldar,yürekler bir farklı çarpar.Çok sever insan kardeşlerini ve de çok sevilir.Ya kuzenler?Annem 3,babam 5 kardeş olduğundan dolayı kuzen zenginliği içinde büyüyen biri olarak bu güzelliği çok iyi bilenlerdenim.

 

Hepinize;sevdiklerinizin kıymetini çok  iyi fark ederek,asıl servetlerimiz olan ailelerimize bol bol vakit ayırarak geçireceğiniz  birbirinden mutlu günler dilerim.

 

 

Luiza UÇKİ